τα παιδία παίζει

Ναι και μάλιστα σκοτώνονται για το ποιος θα λαϊκίσει περισσότερο και με αυτό τον τρόπο θα κόψει πρώτος το νήμα και θα κερδίσει περισσότερες έδρες στην βουλή στις επόμενες εκλογές που έρχονται με γοργούς ρυθμούς.  

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, γιατί οι πολιτικοί μας απλά κάνουν ότι για χρόνια έμαθαν πολύ καλά να κάνουν, δηλαδή να τάζουν λαγούς και πράσινα, μπλε κόκκινα και πολύχρωμα γενικά  άλογα.

Το κακό είναι πως εμείς οι πολίτες θέλουμε να μας χαϊδεύουν τα αυτιά, θέλουμε να πιστεύουμε ουτοπίες, δεν θέλουμε να μας λεν αλήθειες, δεν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα στα μάτια.

Λένε, έξω από το μνημόνιο και δεν υπάρχει κανείς που να λάτρεψε ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο και βέβαια όλοι θέλουμε να πάρουμε πίσω ότι μας στέρησαν και τα δυο μνημόνια μαζί αλλά πως θα γίνει αυτό δεν λέει κανένας. Είναι εύκολο να λες θα γυρίσουμε στους προηγούμενους μισθούς, αλλά πολύ πιο δύσκολο να βρεις λεφτά να πληρώσεις τους παχυλούς μισθούς που έπαιρναν κάποιοι για να μην πούμε πως όπως είναι τα πράγματα σήμερα είναι δύσκολο γενικά να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.

Λένε έξω από την Ευρώπη το ευρώ και πίσω στην δραχμή αλλά αν αυτό για την Ελλάδα και τους Έλληνες νομίζει κανείς πως θα είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα απλά εθελοτυφλεί!!!!!

Και αυτή είναι η πραγματικότητα του έλληνα σήμερα. Δεν θέλει να εμπεδώσει πως το παραμύθι τελείωσε, πως η Σταχτοπούτα έχασε το γοβάκι της, θα μείνει στις στάχτες και ποτέ δεν θα γίνει πριγκίπισσα και θέλει απεγνωσμένα να συνεχιστεί η ουτοπία που για χρόνια ζούσε και με δανεικά να περνάει καλά.

Στρουθοκαμηλίζουμε και περιμένουμε από τους πολιτικούς να κουνήσουν μαγικά ραβδάκια που θα μας βγάλουν από την κρίση αλλά όσο και να θέλει κανείς να μην δει την πραγματικότητα εν έτη 2012 δεν μπορεί να πιστεύει πως όντως υπάρχουν μαγικά ραβδάκια!!!!! Ή αυτό κάνουμε;