Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

βρε που πάμε;

Χτες το βράδυ η γειτόνισσα μου διοργάνωσε ένα πολύ όμορφο γλέντι γιατί πάντρευε τον γιο της. Καλό φαγητό φίλοι και συγγενείς ήταν εκεί για να μοιραστούν την χαρά της και η γιορτή συνεχίστηκε μέχρι το αργάμιση.
Έλα μου όμως που κάποιος, ανώνυμα πάντα, ενοχλήθηκε από την χαρά της και πήρε τηλέφωνο στην αστυνομία πως ενοχλείτε. Αποτέλεσμα; Εκτός από τα δώρα για τον γάμο η Ντίνα (έτσι λεν την φίλη) εισέπραξε και μια μήνυση για ηχορύπανση.
Και ρωτάμε τώρα εμείς: Ποιος ήταν αυτός που δεν χάρηκε με την χαρά της και από πότε είναι μηνύσιμο και κατακριτέο να γλεντάς στις χαρές του παιδιού σου; Πόσες χαρές έχουν μείνει στην ζωή μας; Βρε που πάμε και γιατί σώνει και καλά θέλουμε τον έλληνα χωρίς χαρές και γλέντια;
Για τον κύριο, σε εισαγωγικά ο κύριος ή την κυρία και πάλι σε εισαγωγικά το κυρία που κάναν την καταγγελία το μόνο που έχουμε να πούμε είναι: Αντέ να …. αγαπηθείτε ρε και πρώτα πρώτα αγαπήστε τον εαυτό σας γιατί αν δεν αγαπήσεις αυτόν δεν μπορείς βέβαια ούτε και τον συνάνθρωπο να αγαπήσεις και σε καμιά περίπτωση δεν μπορείς να χαρείς με την χαρά του!!!
Στα παιδιά ευχόμαστε βίο ανθόσπαρτο και τρισευτυχισμένο χωρίς άλλες μηνύσεις αλλά με πολλές χαρές!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου